Prins Robbert den Eerste
Beste Tollemennekes en Tollewiefkes, Het carnavalsfeest staat weer op het punt van beginnen. Voor mij persoonlijk een speciale editie dit keer. Het is een hele eer om een jaar lang als prins van Tollusland door het leven te gaan. Ik woon inmiddels al ruim zes jaar in Nijmegen, dus het telefoontje van Theo met de vraag of ik deze rol wilde gaan vervullen kwam als een grote verrassing. Aangezien ik nog altijd nauw aan Lobith/Tolkamer verbonden ben en ook Lisa enthousiast reageerde, had ik niet veel bedenktijd nodig. Toen ik ook nog hoorde dat de carnaval speciaal voor mij op mijn 33e verjaardag is gepland, kon ik alleen nog maar JA zeggen! De voorpret begon al snel. In het geheim en met behulp van adjudanten Robert en Niels werden verschillende plannen gesmeed. Smoezen werden verzonnen om (schoon)familie naar de pronkzitting te lokken en er moest worden nagedacht over een residentie in het dorp. Tegelijkertijd werd er in het dorp volop gespeculeerd over de identiteit van de nieuwe prins. Hier deed ik als een ware mol natuurlijk vrolijk aan mee. Uiteindelijk viel tijdens de pronkzitting alles op zijn plek. Ik werd bedolven onder de mooie reacties.Allemaal heel erg bedankt! Een van de functies van de prins is die van schatbewaarder. De schat is in dit geval de wietstok: de mooie scepter die de prins altijd met zich meedraagt. Dat je die functie serieus moet nemen heb ik aan den lijve ondervonden bij de pronkzitting van zustervereniging Het Land van Waoter en Wiend. Tegen het einde van de avond was de scherpte al enigszins afgenomen na de nodige consumpties. In een moment van onoplettendheid bleek de wietstok in handen te zijn gekomen van een Pannerdense vriendengroep. Het is een ongeschreven regel dat er een aantal kratten bier tegenover staan om de schat weer terug te krijgen. Een leuke traditie waar ik graag aan meewerk. Moet je maar opletten… Na twaalf jaar lang bij de carnavalsvereniging te hebben meegedraaid, weet ik natuurlijk al een beetje wat mij te wachten staat. Al heb ik tijdens de pronkzitting wel gemerkt dat je het als prins op een hele andere manier ervaart. Ik kijk dan ook erg uit naar de carnaval, met name naar de activiteiten in onze eigen Tollusland. Het mooie aan carnaval is dat iedereen meedoet: jong of oud, schilder of tandarts. Iedereen laat even de boel de boel en we maken er met z’n allen een paar gezellige dagen van. Evenementen als carnaval houden het dorp levend.Vandaar dat ik trots ben om dit mooie (nieuwe) pak dit jaar te mogen dragen en weer even Tollemenneke kan zijn, want:
Op ’t Tollus bun ik thuus!
